ความสุขของคนอย่างหนึ่งคือความมีอิสระภาพ เราหมายถึงอิสระภาพทางกายและอิสระภาพทางใจ(สมอง) สามารถทำกิจกรรมใดๆได้โดยเสรี แต่กิจกรรมนั้นๆต้องไม่ไปละเมิดสิทธิของผู้อื่นด้วย(เคารพสิทธิของผู้อื่นตามกฎหมาย) นั่นคือเราต้องมีความรู้ทางกฎหมายและวัฒนธรรมพอสมควร
ความมีอิสระภาพที่สำคัญยิ่งคือความมีอิสระภาพทางใจ(จิต,สมอง) เพราะโดยปกติความสุขหรือความทุกข์มักปรากฏขึ้นที่ใจ ความทุกข์ทางกายพอทนกันได้ แต่ความทุกข์ทางใจทนได้ยาก หรือทนไม่ได้ เลย บางคนทนไม่ไหวมักคิดฆ่าตัวตาย(หนีปัญหา)
เราทุกคนควรศึกษาให้รู้เรื่องของจิต(สมอง) คนทั่วๆไปที่เรียกขานกันว่าปุถุชน จิตของเขามักอยู่ใต้อำนาจของอารมณ์ (เวทนา) นั่นคือจิตขาดอิสระภาพ เขามักมีทุกข์มากกว่ามีสุขเพราะอารมณ์ต่างๆทำให้จิตมีทุกข์จิตต้องเหน็จเหนื่อยเพราะอำนาจของอารมณ์(เวทนา)
สิ่งที่ต้องทำคือทำให้จิตเป็นอิสระพ้นอำนาจอารมณ์ให้ได้ นั่นคือฝึกตนให้มีสติ มีปัญญาด้วยสมาธิจิต ต้องรู้ทันอารมณ์ทุกชนิดที่เกิดขึ้นและปรุงแต่งจิต มีสติรู้ทันป้องกันอารมณ์ไม่ให้ปรุงแต่งจิตได้
ตัวสตินี้คือพระเอกผู้รู้เท่าทันอารมณ์และยับยั้งอำนาจของอารมณ์(เวทนา) จิตก็จะเป็นอิสระ ได้พักผ่อน มีความสงบ มีพุทธภาษิตรับรองไว้ว่า นตฺถิ สนฺติ ปรมํ สุขํ ความสุขอย่างอื่น ยิ่งกว่าความสงบไม่มี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น